คนงานเหมืองทรายน้ำมันในอัลเบอร์ตาผลิตน้ำมันดินได้ 1.6 ล้านบาร์เรลต่อวันในปี 2565 ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าของค่าเฉลี่ยของปี 2552 การเติบโตของผลผลิตเฉลี่ยอยู่ที่ 10% ต่อปีในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา แม้ว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาจะมีความผันผวนมากขึ้นเนื่องจากการขาด ของพื้นที่วางท่อ คำสั่งลดขนาด และการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19
แต่อนาคตของการขุดทรายน้ำมันจะเป็นอย่างไร?เหมืองใหม่ต่างจากโรงงานในแหล่งกำเนิดตรงที่ต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลกลาง ซึ่งอาจเป็นกระบวนการที่ค่อนข้างยาวและไม่แน่นอนเมื่อรวมกับปริมาณคาร์บอนที่จำกัดและความปรารถนาที่จะให้คาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ภายในปี 2593 ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่โครงการใหม่ๆ จะถูกส่งเพื่อขออนุมัติจากรัฐบาลกลางในเร็วๆ นี้
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกอย่างจะสูญหายไป เนื่องจากมีโครงการขยายและแก้ไขปัญหาคอขวดจำนวนมากที่ได้รับการอนุมัติแล้ว
โครงการทดแทนเหมือง
เหมืองที่มีอยู่หลายแห่งมีกำหนดจะหมดลงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเหมืองทางตอนเหนือของ Horizon และ Mildred Lake มีกำหนดจะเริ่มปิดกิจการในเร็วๆ นี้ และทั้งสองแห่งได้อนุมัติแผนการทดแทนเหมืองที่อยู่ในระหว่างดำเนินการแล้ว
Horizon มีกำหนดจะย้ายการทำเหมืองไปยัง Horizon South ซึ่งเดิมชื่อ Joslyn North pit และ Mildred Lake จะย้ายไปที่ Mildred Lake Extension West (MLX-W) ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าทั้งสองแห่งเป็นการย้ายอุปกรณ์การทำเหมืองโดยเคร่งครัด และจะไม่รวมถึงโรงงานแปรรูปแห่งใหม่
เหมืองถัดไปที่จะถูกทำลายคือโรงงานฐานของ Suncor ซึ่งมีอายุเหมืองเหลืออยู่ประมาณ 10 ปีBase Mine Extension (BMX) ไม่มีการอนุมัติ และเมื่อเร็วๆ นี้ Suncor ได้ชะลอแผนการในการยื่นใบสมัครตามกฎระเบียบไปจนถึงปี 2025 ซึ่งบังเอิญเป็นวันที่จะมีการเลือกตั้งระดับรัฐบาลกลางครั้งถัดไปต่างจาก Horizon South และ MLX-West ตรงที่ BMX จะต้องมีโรงงานแปรรูปใหม่ เนื่องจากเหมืองตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำ Athabasca
โครงการแก้ปัญหาคอขวด
Horizon มีโครงการเล็กๆ หลายโครงการในหนังสือ รวมถึงการปรับปรุงความน่าเชื่อถือเล็กน้อย สิ่งอำนวยความสะดวก Froth Treatment แห่งใหม่ และโรงงานสกัดในหลุม (IPEP)แม้ว่าขณะนี้ยังไม่มีกำหนดเวลาที่แน่นอนในการดำเนินการให้แล้วเสร็จ แต่โครงการทั้ง 3 โครงการก็มีศักยภาพที่จะเพิ่มผลผลิตได้เกือบ 100,000 บาร์เรลต่อวัน
Kearl Mine ของ Imperial ยังมีพื้นที่ที่จะเติบโตได้ภายในขีดจำกัดด้านกฎระเบียบที่ได้รับอนุมัติบริษัทกล่าวว่ากำลังมองหาการเพิ่มผลผลิต 10% หรือ 25,000 บาร์เรลต่อวันภายในปี 2573 ในระยะเวลาอันใกล้นี้ Kearl กำลังมองหาการส่งเสริมการฟื้นตัวของน้ำมันดินผ่านการเพิ่มความสามารถในการลอยอยู่ในน้ำมากขึ้น
การขยายกรีนฟิลด์
มีส่วนขยายขนาดใหญ่สามแห่งที่ได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลกลางแล้ว
Aurora South ของ Syncrude ได้รับการอนุมัติให้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Aurora ในช่วงทศวรรษ 1990เดิมทีออโรราได้รับการอนุมัติให้จ่ายน้ำมันได้ 430,000 บาร์เรล/วัน โดยแบ่งออกเป็น 4 ระยะ โดย 2 เฟสที่ออโรรานอร์ธ และอีก 2 เฟสที่ออโรราเซาท์Aurora North มีกำลังการผลิตติดตั้ง 225,000 บาร์เรลต่อวัน เหลือ "พื้นที่ควบคุม" ไว้ที่ Aurora South อีก 200,000 บาร์เรลต่อวันอย่างไรก็ตาม สิ่งนี้จำเป็นต้องมีการขยายตัวอัปเกรด Mildred Lake ครั้งใหญ่ ซึ่งไม่น่าจะเกิดขึ้นได้บริษัทกล่าวว่า Aurora South จะได้รับการพัฒนาเมื่อ MLX หมดลง ซึ่งคาดว่าจะประมาณปี 2040
Albian Sands ยังมีส่วนขยายสองขั้นตอนที่ยังไม่ได้รับการพัฒนาที่ Jackpineเหมือง Jackpine ได้รับการอนุมัติสำหรับรถไฟสองขบวน แต่มีเพียงรถไฟขบวนที่ 1 เท่านั้นที่สร้างเสร็จอดีตผู้ดำเนินการ Shell Canada ยังได้รับการอนุมัติสำหรับโรงงานผลิตขนาด 100,000 บาร์เรลต่อวันที่เหมืองขยาย Jackpine ซึ่งอยู่ทางเหนือของสัญญาเช่า Jackpine ที่มีอยู่
อย่างไรก็ตาม เหมืองทั้งสองแห่งของ Albian Sands มีกำลังการผลิตติดตั้งอยู่ที่ 340,000 บาร์เรลต่อวัน ซึ่งตรงกับเครื่องอัปเกรด Scotford ทุกประการดังนั้นการขยายเหมืองใดๆ ก็ตามจะต้องมีการขยายตัวอัปเกรด หรือต้องมีโครงสร้างพื้นฐานเพื่อผลิตน้ำมันดินที่มีจำหน่ายในท้องตลาด
เพิ่มมันทั้งหมด
กำลังการผลิตน้ำมันดินที่ติดตั้งในกลุ่มผู้ปฏิบัติงานเหมืองอยู่ที่ 1.8 ล้านบาร์เรลต่อวัน ซึ่งสูงกว่าผลผลิตเฉลี่ยของปีที่แล้วถึง 200,000 บาร์เรลต่อวันนั่นคือผลไม้แขวนต่ำ ซึ่งแสดงถึงพื้นที่สำหรับการปรับปรุงที่ได้รับการอนุมัติและดำเนินการแล้ว
เมื่อรวมกับแผนการขยายที่กำลังดำเนินการอยู่ การผลิตน้ำมันดินที่ขุดได้มีแนวโน้มที่จะเข้าใกล้ 1.9 ล้านบาร์เรลต่อวันภายในปี 2573
ทรัพยากรธรรมชาติของแคนาดามี "ห้องว่าง" อีก 200,000 บาร์เรลต่อวันที่อัลเบียน ซึ่งอาจมองเห็นแสงสว่างในตอนกลางวันได้ไกลออกไปอีกมากอย่างไรก็ตาม นั่นจะต้องอาศัยทั้งราคาน้ำมันที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง และความชัดเจนมากขึ้นเกี่ยวกับกฎระเบียบคาร์บอนในอนาคต
